Heb jij ooit eens een assesment gemaakt? Zo’n vragenlijst waar geen eind aan komt, met vragen op allerlei gebieden. Het geeft inzicht over je competenties en of je ‘geschikt’ bent voor die ene baan of rol. Ik maakte er eentje omdat ik toen nog het pad liep om de zaak van mijn vader over te nemen. Aan het eind van de lange dag nam de auditor mijn resultaten met mij door. Hij kon zien dat ik het niveau heb van een ingenieur alleen dat ik wel lager ben geschoold dan bijvoorbeeld vwo of gymnasium. Want ik deed langer over de antwoorden… maar inhoudelijk zat het wel snor. Klopt… ik wilde naar de school waar de meesten naartoe gingen. En de leraar van de zesde overtuigde mij dat ik te onzeker was voor de HAVO. Dus ik startte op de MAVO.
Ook heb ik blijkbaar enorm ruimtelijk inzicht (ik herken dat overigens niet echt). Maar goed, na al die complimenten kwam er iets dat me altijd is bijgebleven en zeker ook een behoorlijk effect op mij heeft gehad. Ik had ergens op een vraag geantwoord “dat ik iets wil doen dat ik leuk vind”. Nou… dat snapte deze man helemaal niet. Echt helemaal niet. Want leuke dingen doen… dat is niet de bedoeling! Werken hoort erbij en toen het oorlog was, was het ook niet leuk. En dus moet je gewoon dingen doen die niet leuk zijn. Aldus deze man.
Hoe hij het tegen mij zei kan ik niet goed reproduceren maar het zorgde ervoor dat ik mij gewoon schuldig en nietig voelde. Hoezo wil ik het gewoon leuk hebben in mijn werk… absurde gedachte en wens blijkbaar. Mijn arbeidsethos was al hoog en werd zeker niet minder na die tijd. Maar misschien heeft het me ook onbewust getriggerd want uiteindelijk heb ik de keus gemaakt niet verder te gaan met de zaak. En startte ik voor mijzelf want dat vond ik …leuk. En zo heb ik nog wel meer keuzes gemaakt als ik in een situatie zat waarin ik het niet leuk had. Mijn hoofd zei tegen mij dat ik niet moest zeuren en doorgaan, maar onbewust voelde ik aan elke vezel dat ik iets anders moest gaan doen. Alleen toen was ik mij nog niet bewust hoe dat allemaal werkt, met je bewustzijn.
Ik moest aan deze situatie denken toen ik dit plaatje vanochtend tegenkwam. Misschien herken je het ook wel, de overtuiging dat je moet buffelen en doorgaan tot het gaatje. Snot voor je ogen. Omdat iemand ergens in jouw leven je hiervan overtuigd heeft dat dat zo moet.
Weet dan dat het niet de bedoeling is om tot het gaatje te gaan, je grenzen over te gaan. Het mag namelijk wél leuk zijn! Als je iets leuk vindt en er plezier aan beleeft, dan gaat het stromen bij jou. En dat doet wat met jouw energie en levensgeluk.
Mag het bij jou ook eindelijk eens leuk zijn? En wil je daar stappen in zetten? Ik maak graag tijd voor je.