Begin december zijn door een val van de trap de spieren van mijn linker bovenbeen volledig afgescheurd. Ik belandde onderaan de trap en kon niet meer op mijn been staan. Nog een keer proberen dan maar, maar helaas zakte ik er weer doorheen. Ik realiseerde me dat het goed mis was.
Om een lang verhaal kort te maken ben ik geopereerd en zijn de spieren weer vastgehecht aan mijn knieschijf. De volgende dag na de operatie had ik meteen een fysiotherapeut aan mijn bed met de uitnodiging om een stukje te lopen en op en af van een oefentrapje te gaan. De angst sloeg me om het hart. Durf ik überhaupt nog wel van een trap af na wat er is gebeurd? Ik voelde de misselijkheid opborrelen maar ik besloot dat ik me maar snel over deze angst heen moest zetten. Heel rationeel gedacht natuurlijk maar het blijft een traumatische ervaring. Eenmaal thuis moest ik toch die trap op en af. Wauw, wat was ik bang! Vooral de trap af en dan langs het stuk waar ik naar beneden ben gekukeld. Ik wist niet dat ik een trap als zo angstaanjagend zou kunnen ervaren. Aangezien ik nog hopelijk heel lang trappen op en af zal gaan in mijn leven moest er echt iets gebeuren.
En daar was Nicolien! Zij heeft met mij gewerkt aan deze angst met de Touch of Matrix. Ik was na de sessie heel benieuwd wat er zou gebeuren zodra ik weer de trap zou afdalen. De volgende ochtend was het zo ver en ik merkte dat de enorme angst die ik alleen al had bij de gedachte om naar beneden te gaan, nu tot een minimum was gereduceerd. Ik pakte mijn krukken en liep langzaam(sneller lukt simpelweg niet ) richting trap en terwijl ik bovenaan de trap stond peilde ik bij mezelf wat ik voelde. Wauw, eigenlijk best heel oké. Treetje voor treetje naar beneden en dan ben ik op ‘de plek der onheils’ en zelfs daar voelt het heel relaxed. Het is nu een aantal weken geleden en nog steeds ga ik vol vertrouwen de trap op en af. Heel wonderlijk om te ervaren! Het zal nog even duren voordat dat zonder kruk kan maar dit is zo’n enorm gewin voor mij! Dank je wel lieve Nicolien!